اخبار چاپ: فریدون میرزالو کارشناس صنایع دستی در گفتگو با اخبار چاپ گفت: از آن زمانیکه صنایع دستی با سازمان میراث فرهنگی شروع به همکاری کرد، موضوع صنعت بستهبندی بسیار با اهمیت جلوه کرده و در نتیجه طرحها و ایدههایی برای بهبود وضعیت ظاهری محصولات صنایع دستی به مسئولین این صنعت داده شد، تا بتوانیم بستهبندی با کیفیت را در تمام حوزههای صنایع دستی و محصولات آن لحاظ کنیم.
وی افزود: در همین راستا و به منظور بالا بردن مخاطبان کالای صنایع دستی محصولات را طبقهبندی کرده و برای هر نوع از آن بستهی خاصی را در نظر گرفتیم. این پروژه شروع خوبی داشت، محصولات در 33 رده تقسیم شد و در هر رده محصولات همگن قرار گرفته و مقرر شد به منظور بستهبندی هر رده از روش خاصی در نوع کارکردها و کاربردهای آن در بخشهای مختلف طراحی، ساخت، تولید انبوه و... استفاده شود.
وی گفت: پروژه بستهبندی صنایعدستی به پیمانکار سپرده شده و بخش بزرگی از این طرح در حال اجرا است.
• ایران؛ دیگر نیازمند بستهبندیهایی با هویت ملی است
وی در خصوص بستهبندی صنایع دستی و مشکلات پیشروی این صنعت افزود: همانگونه که میدانید محصولات صنایع دستی تنوع بسیار بالایی دارند. تنوع مذکور به حدی است که سلایق متعدی را نیز در خود جای میدهد. اگر هر نوع محصول بخواهد یک بستهبندی خاص را داشته باشد، تولیدکننده در این فرآیند باید هزینهی بسیاری به منظور بستهبندی بپردازد. در نتیجه چون تولیدکنندگان این صنعت در بخش مالی با مشکلات متعددی روبرو هستند، توان مناسب برای بهوجود آوردن واحد بستهبندی را در ساختارهای صنعتی خود ندارند. به همین دلیل نیز متاسفانه بستهبندی و نحوه ارائه محصولات صنایع دستی به صورت ضعیف و غیرکاربردی به کشورهای خارجی فرستاده میشوند. حال آنکه این محصولات نماد فرهنگی کشور تاریخی ایران میباشند. بدیهی است که باید ظاهر مناسب بدست مخاطب برساند.
وی گفت: بستهبندی یک محصول باید نشاندهندهی خاستگاه کشوری باشد که از آن صادرشده است. این شاخص باید به اندازهای رعایت شود تا از فرم بستهی آن، کشور موردنظر شناسایی شده و مشخص شود. نیاز ما نیز در همین بخش است؛ به همین منظور 7 مدل بستهبندی را طراحی کرده و حدود 5 مدل از آن را در اختیار تولیدکنندگان قرار دادهایم تا از این طریق گامی هرچند کوچک را در شناسایی و باز تعریف هویت محصولات دیرینه و مردمی ایران زمین برداشته باشیم.
وی در پایان به عنوان نمونه صنعت شیشهگری را مثال زده و گفت: فرآیند تولید محصولات آبگینه، حجم سفارشات برون مرزی، تعدد و ازدیاد کارگاههای شیشهگری و... در این صنعت موجب شده تا دولت نتواند نظارت دقیق و پوشش مناسبی بر روند تولیدات داشته باشد. از طرفی هنرمندان شیشهگر ایرانی در کارگاههای خود تنها در پی تولید به روز محصولات بوده و کوچکترین توجهی به بستهبندیهای آن ندارند. به شکلی که این محصولات ارزنده هنری در لفافهایی از جنس شانه تخم مرغ بستهبندی شده و به خارج از کشور ارسال میشود.
با این حال چطور میتوان انتظار داشت این محصولات بازارهای جهانی، بینالمللی و برون مرزی خود را از دست ندهند؟