به گزارش اخبار چاپ، در این تكنیك از نانوذرات اكسید آهن معلق در یك جوهر روغنی استفاده می‌شود.به محضی كه روغن روی تكه‌ای كاغذ چاپ شود، كاغذ خاصیت مغناطیسی پیدا می‌كند.
این تكه‌های كاغذ مغناطیسی می‌توانند مزایای مهمی در كارهای نانوبیولوژیكی داشته باشند، چون این كاغذ بسیار نرم‌تر از فلز است و بنابراین یك جفت نانو موچین حاصل از این كاغذ می‌تواند، بدون پاره كردن یك سلول منفرد در آن تغییراتی ایجاد كند.
محققان پوردو برای اثبات این مفهوم یك اهرم مغناطیسی كوچك ساختند و آن را با دستكاری یك میدان مغناطیسی به كار انداختند. آنها در این نمایش كوچك نشان دادند، چطور این ماده برای تولید طیف وسیعی از نانوماشین‌های ارزان قابل استفاده است. به علاوه، این اهرم 100 بار ارزانتر از یك دستگاه متعارف از جنس سیلیسیم است.
بابك ضیایی، استاد مهندسی برق و كامپیوتر و بیوپزشكی در دانشگاه پوردو اظهار داشت: ساخت این وسیله خیلی ارزان‌قیمت‌تر است. شما یك قطره جوهر روی قطعه‌ای كاغذ می ریزید و این موتور شما خواهد بود.
ضیایی گفت: این كاغذ یك قالب متخلخل است، بنابراین می توانید مقدار زیادی از روغن را درون آن بریزید.
وی افزود: این كاغذ چون خیلی نرم است، به سلول‌ها یا بافت‌ها آسیب نمی‌رساند.
این كاغذ وقتی با تركیب مایع مغناطیسی یا همان جوهر مغناطیسی اشباع شد، با یك نوار پلاستیكی زیستی پوشیده می‌شود كه آن را ضدآب خواهد كرد و از تبخیر مایع جلوگیری می‌كند و خواص مكانیكی مثل قدرت، انعطاف پذیری و استحكام آن را بهبود می‌بخشد.
دكتر ضیایی تأكید كرد: این تكنیك به دلیل ارزان قیمت بودن نیازی به تجهیزات آزمایشگاهی خاص ندارد و در كالج‌ها و دبیرستان‌های معمولی برای آموزش میكروربات‌ها یا سایر اصول مهندسی و علمی قابل استفاده است.
با این روش می‌توانید بدون نیاز به استفاده از نانوذرات، ساده‌تر و ارزان‌تر با استفاده از ذرات بزرگتر، نانودستگاه‌هایی را بسازید كه تولید تجاری مقرون به صرفه خواهند داشت.
محققان از وسیله ای به نام میكروسكوپ الكترونی اسكن‌برداری میدانی استفاده كردند تا دریابند چطور تركیب نانو ذره‌ای انواع خاصی از كاغذها را آغشته می‌كند.
ضیایی تصریح كرد: از تمام انواع كاغذها در این روش می‌توان استفاده كرد، اما روزنامه‌ و كاغذهای نرم مناسب‌تر هستند، چون منافذ بیشتری دارند.