به گزارش اخبار چاپ به نقل از خبرگزاری مهر، احمدرضا اعتماد مظاهری» رئیس جدید اتحادیه چاپخانه داران تهران در بخش نخست گفتگوی تفصیلی خود با خبرنگار مهر، درباره برنامه‌اش برای زدودن حواشی از اتحادیه چاپخانه‌داران با توجه به ترکیب ناهمگون هیئت مدیره جدید، حرف و حدیث‌هایی که پیرامون نحوه برگزاری نمایشگاه بین‌الملی چاپ و بسته‌بندی تهران و ابهاماتی که در زمینه مسائل مالی آن در این سال‌ها به وجود آمده، سخن گفت. وی در بخش دوم و پایانی این مصاحبه به موضوع تداخل صنفی و مسائل پیرامونی آن در صنعت چاپ، علت بازرسی کمیسیون ماده ۳۹ از اتحادیه چاپخانه داران آن هم تنها چند روز مانده به انتخابات این اتحادیه و سایر مسائل مرتبط با حوزه صنعت چاپ، پرداخته است که در ذیل از نظر مخاطبان می‌گذرد:

در آستانه انتخابات اتحادیه چاپخانه داران تهران، شاهد طرح موضوع تداخل صنفی از سوی دو اتحادیه دیگر، لیتوگراف و صحاف بودیم. در همین راستا چندین چاپخانه با این ادعا که مبادرت به انجام اقدامات پیش و پس از چاپ می کنند، گرفتار مشکلاتی شدند و حتی مطرح شد که چندین چاپخانه به همین علت پلمب شده اند. ارزیابی شما به عنوان رئیس اتحادیه چاپخانه داران از طرح موضوع تداخل صنفی چیست و چقدر این موضوع را، مسئله ای انتخاباتی می دانید، یعنی مسئله ای که سایر رقبا از آن به عنوان اهرمی برای راهیابی به هیئت مدیره استفاده کردند؟

این مسئله البته از چند ماه قبل از برگزاری انتخابات مطرح شده بود. در جریان مسئله تداخل صنفی، مواردی مطرح شد که در حال حاضر من از پرداختن به آنها اکراه دارم. کسانی که این موضوع را مطرح می کردند، خواسته به حق اتحادیه چاپخانه داران را در خصوص نمایشگاه چاپ و بسته بندی «بی تدبیری» نام نهادند. من واقعاً نمی دانم کجای این موضوع بی تدبیری است؟ ما خواسته ای را که برای صنف خودمان به حق بوده است، نزد مسئولان امر مطرح کرده ایم، حالا دوستان می آیند مقابله به مثل می کنند. البته من تاکید می کنم که من فقط این موضوع را شنیده ام و لذا از نسبت دادن مستقیم این موضوع به این دوستان، اجتناب می کنم. اگر شما این موضوعات را کنار هم قرار دهید، منطقاً به این نتیجه خواهید رسید که هدف از آن تاثیر گذاشتن روی نتایج انتخابات و هم به نوعی مداخله در امور اتحادیه چاپخانه داران بوده است. ما خودمان این دخالت ها را دیده ایم و شاهدان زیادی هم هستند که این ادعا را تائید می کنند. ما هیچوقت در انتخابات اتحادیه صنف صحاف یا لیتوگراف دخالت نکرده ایم در حالی که متقابلاً این دخالت ها را به ویژه از طرف رئیس اتحادیه لیتوگراف ها دیده ایم. البته من در این باره که چقدر این اقدامات در انتخابات و نتیجه آن تاثیر داشته، قضاوت نمی کنم و این کاری است که شما رسانه ها و نیز کارشناسان این حوزه باید انجام دهند. اما وقتی مسئله امتیازات نمایشگاهی پیش می آید، این موضوعات پررنگ تر می شود و ما نسبت به این مسئله نگران هستیم.

در خصوص موضوع تداخل صنفی، تبلیغات شدیدی صورت گرفت و من بعضی وقت ها نوع طرح این مسئله را به کسی که شلاقی در دست دارد و آن را دور سرش می چرخاند و مدام می گوید که من می بندم، تشبیه می کنم. خُب اگر آنها به طور قانونی این کار را دارند انجام می دهند، احتیاجی به این همه تبلیغ و ترساندن و ایجاد ارهاب در میان صنف چاپ نیست. ما واقعاً نگران این مسئله هستیم که موضوع از حالت صنفی به موضوعات امنیتی کشیده شود. ظاهراً کسانی که بالای سرشان تازیانه می چرخانند و مدام می گویند تا چند روز دیگر ۹ چاپخانه می بندیم، تا چند روز دیگر ۷ چاپخانه می بندیم و ...، تنها در جامعه اقتصادی کشور، ایجاد ترس می کنند و این یک کار کاملاً تخریبی است؛ تخریبی که ممکن است به تخریب ملی منجر شود. متاسفانه این گروه این کار را کرده اند اما اینکه با هدف های انتخاباتی این کار را کرده اند یا نه، من قضاوتش را می گذارم برای دیگران. مسئله دیگری که به وجود آمد و شاهدانی در این زمینه به ما اطلاع دادند، این بود که ۱۰، ۱۲ روز مانده به انتخابات اتحادیه چاپخانه داران، کمیسیون ماده ۳۹ به صورت ویژه و با اصرار زیاد آمدند و از اتحادیه بازرسی ویژه به عمل آوردند، با وجود اینکه ما نامه نوشتیم و از آنها درخواست کردیم که این کار را دو هفته به تعویق بیندازند تا انتخابات در جوی آرام برگزار شود.

این بازرسی از کجاها و با چه هدفی انجام شد؟

البته کمیسیون ماده ۳۹ هر ساله این بازدیدها را دارد اما اینکه درست چند روز مانده به انتخابات، این کار انجام شود و موجب شود که این شایعه بین صنف ایجاد شود که این کار با هدف ریزش در انتخابات انجام شده است، کمی موضوع را چالشی کرده بود و نگرانی ها و دغدغه هایی برای صنف به وجود آورده بود. به هر حال این تلقی ایجاد می شود که انگار تعمدی در این اقدام وجود دارد. و بدتر از همه اینکه این کار به شکایت دو نفر از اعضای هیئت مدیره اتحادیه [چاپخانه داران] انجام شد.

آیا در نتیجه این بازرسی، مورد خلافی هم از هیئت مدیره دیده شد؟

البته این بازرسی بیشتر با هدف راهنمایی انجام شد و مسئله خاصی مشاهده نشد و تنها تذکراتی درباره برخی مسائل داده شد. مسئله بیشتر بر سر اخذ برخی تعرفه ها بوده که نیاز بوده از اتاق اصناف در این باره مجوز گرفته شود. بیشتر یک مساله داخلی و مربوط به خود اتحادیه بود که برخی سعی کردند آن را بزرگنمایی کنند.

اگر مایل باشید کمی هم درباره مشکلات خود اعضای اتحادیه چاپخانه داران صحبت کنیم. الان اتحادیه ۷۵۸ عضو دارد. درست است؟

امسال برای اولین بار بر اساس یک نقشه الکترونیک تعداد اعضای اتحادیه برآورد شد. یکسری از پرونده ها دارای اشکال بود و در نهایت از حدود ۹۸۰ عضو، به حدود همان عددی که شما گفتید، ریزش کرد. ولی شما دیدید که با اینکه این تعداد کمتر شد، مشارکت در انتخابات بسیار زیاد و عالی بود و مشارکت از ۴ سال پیش کمتر نشد.

علت ریزش این بیش از ۲۰۰ واحد چه بوده است. پروانه کسب نداشته اند؟

بعضاً پروانه کسب داشته اند که ۵ ساله بوده و منقضی شده و اعتبارش را تمدید نکرده اند. عده ای هم فوت شده اند. عده ای هم تغییر جا داده اند و مواردی از این دست. بعضی ها هم که کار ساده ای دارند و فقط باید مراجعه کنند و پروانه کسبشان را تمدید کنند. البته غیر از اینها هم کسانی بوده اند که تعدادشان هم زیاد است و شاید به ۵۰۰ نفر بالغ می شود که تقاضای پروانه کرده اند که پرونده آنها در حال رسیدگی است.

اذعان دارید که افراد زیادی هم هستند که بدون مجوز اتحادیه، کار چاپی انجام می دهند و شاید سودی که می برند، بیشتر از اعضای دارای جواز شما باشد. رای سامان دادن به این وضعیت آشفته چه کار باید کرد؟

ما از جوانان فعال در حوزه چاپ در حوزه بازرسی استفاده خواهیم کرد و با مسئولان زیربط مثل اداره اماکن و اتاق اصناف هم در این رابطه صحبت کرده ایم که امکان حضور این جوانان را که ما معرفی خواهیم کرد، به عنوان بازرسین ما در حوزه صنعت چاپ فراهم کنند تا به صورت بسیار ضرب العجلی و سریع جلوی فعالیت این واحدهای بدون مجوز گرفته شود. البته ما ابتدا این واحدها را تشویق می کنیم که بیایند و عضو اتحادیه شوند. واقعیت این است که کار چاپ کار حساسی است و بیشتر تخلفات حوزه چاپ هم از سوی همین واحدهای بدون مجوز سرمی زند. یکی از برنامه هایی ما این است که با همکاری هایی بینابینی بین اتحادیه، اتاق اصناف و پلیس و با استفاده از ظرفیت جوانانی که در این صنعت به صورت قانونی مشغول فعالیت هستند، این افراد را شناسایی کنیم. کار، کار آسانی نخواهد بود اما اگر به مرور پیش برویم، فکر می کنم طی ۴ سال می توانیم به جاهای خوبی برسیم.

موضوعی که در این خصوص از سوی این افراد مطرح می شود، این است که داشتن جواز اتحادیه نفعی به حالشان ندارد و می گویند وقتی اینطور است، چرا باید عضو اتحادیه شویم؟

طببق قانون نظام صنفی، این یک اجبار است.

جدا از این اجبار، واقعاً عضویت در اتحادیه چاپخانه داران چه نفعی به حالشان دارد؟ شما می توانید پاسخی بدهید که آنها را به عضویت در اتحادیه، مجاب کند؟

آنچه اتحادیه می تواند انجام دهد، یکپارچه کردن اعضا در مسیر یک هدف واحد است. با توجه به وضعیت تازه ای که به وجود آمده مثل بحث مالیات، تامین اجتماعی و گزارش های فصلی و سالیانه خرید و فروش، اتحادیه می تواند برای آن دسته از اعضایش که توان حل این مشکلات را ندارند، یاری برساند. یک تشکل فقط این نیست که ۵ نفر بیایند به عنوان عضو هیئت مدیره آنجا بنشینند و برای همه تصمیم گیری کنند. اعضای یک اتحادیه نباید دوری بگیرند از اتحادیه شان. باید دخیل شوند در بخش های مختلف اتحادیه اعم از شوراهای حل اختلاف، کمیسیون های آموزش و بازرسی و تجارت و اقتصاد و فنی و غیره. باید خود اعضا جلو بیایند و با هیئت مدیره منتخبشان همکاری کنند. اگر رویکرد این باشد که فقط این سوال را بپرسند که اتحادیه چه کاری برای ما می کند، واقعیت این است که کاری از پیش نمی رود. به نظر م وظیفه اتحادیه در این حوزه این است که اعضا را به مشارکت در انجام امور خودشان تشویق کند.

اما شما مواد اولیه و ملزومات کار چاپخانه ها را فقط به سهامداران می دهید. پس چطور می توانید این مشوق ها را ایجاد کنید؟

البته شما الان بحث را به یک شخصیت حقوقی دیگری به نام تعاونی چاپخانه داران تغییر دادید. این درست است که چارچوب های خیلی محدودکننده ای برای عضویت در تعاونی ایجاد شده است. البته در حال حاضر افزایش سهام مشمول مالیات های سنگینی شده است و ما هم منتظر هستیم که دولت و مسئولان فکری برای این موضوع بکنند. البته این فقط ما نیستیم که درگیر این مسئله هستیم؛ همه تعاونی ها و همه بنگاه هایی اقتصادی مشمول این مسئله هستند. ما طبق قانون می توانیم عضو جدید بگیریم اما مجمع ما و بیشتر سهامداران ما با این موضوع مخالف هستند و ما هم این کار را نکرده ایم. اما مشکل اصلی در نقدینگی است که ما بسیار دچار مشکل هستیم. ما البته نقدینگی خودمان را طی این سال ها از ۱۰۰ میلیون به حدود یک میلیارد تومان رسانده ایم اما رویکرد بانک ها به همان نسبت بدتر شده است؛ ما قبلاً برای خرید ملزومات اعضا با ۱۰ درصد می توانستیم گشایش اعتبار کنیم اما الان باید پیشاپیش ۱۰۰ درصد به بانک ها بدهیم تا بتوانیم گشایش اعتبار کنیم.

این مشکلات آیا باعث تعطیلی چاپخانه ای هم شده است؟

آمار دقیقی نمی توان ارائه کرد اما قدر مسلم کارکرد چاپخانه ها در سال ۹۳ کمتر از سال قبل از آن بوده است و ما سال گذشته را سال بسیار کم کار و کابوس وار در حوزه چاپ می دانیم.

ولی در همین سال ۹۳ قیمت کاغذ و جوهر و مرکب و چسب و دیگر ملزومات چاپ به نسبت پائین تر از سال ۹۲ بود .

علت کم کاری این است که مشتری ها کمتر شده اند و سفارش ها کمتر شده است. در واقع مطابق با قانون عرضه و تقاضا عمل شده است یعنی عرضه بوده اما تقاضا کم بوده است. یعنی ما طی ۵، ۶ ماه از سال احساس کردیم که قیمت تمام شده خرید خارجی بالاتر از قیمت داخلی بوده است در حالی که شما کالای خارجی را می خرید که به قیمت ارزانتر آن را وارد کشور کنید و در داخل عرضه کنید. ما خیلی از ماه های سال را بدون خرید خارجی گذراندیم.

تحریم ها چقدر در این مسئله تاثیر داشته است؟

زیاد. از زمانی که بحث ارز و خریدهای ارزی وارد صنعت چاپ شد، وضعیت دشوارتر شد چون بسیاری از اقلام این حوزه از خارج از کشور وارد می شود. تحریم ها باعث محدود شدن ارز در کشور شده بود و محدودیت ارز هم واردات ملزومات اولیه صنعت چاپ را محدود کرده بود. جهان برای صنعت چاپ ما محدود شده بود به چین، کره و هند. من فکر می کنم کل اقتصاد ایران در گرو توافق هسته ای است و صنعت چاپ هم جدا از این مسئله نیست.