دوره های آموزش صنعت نشر با چه هدفی توسط اتحادیه ناشران و کتابفروشان برگزار می شود؟
این کلاس های آموزشی از سال ها قبل برگزار می شد، اما پس از شکل گیری کمیسیون آموزش اتحادیه، پیوستگی و برنامه پیدا كرد. هدف این کمیسیون بالا بردن سطح دانش و مهارت کارکنان حوزه نشر است و کلاس ها هم در پی این هدف برگزار می شود. وقتی از کارکنان حوزه نشر صحبت می کنیم، مراد ما ناشران، موزعان و کتابفروشان است.

این کمیسیون برای بالا بردن سطح دانش و مهارت کارکنان نشر، چه برنامه هایی را دنبال می کند؟
این کمیسیون در بدو امر برای رسیدن به هدف بالا بردن سطح دانش و مهارت کارکنان نشر، می توانست دو نگاه را دنبال کند: نخست اینکه به سمت و سوی آموزش مدیران برود و دوم اینکه آموزش های خود را از سطوح پایین تر آغاز کند که اجرایی شدن نگاه دوم مفید تر به نظر می رسد. ما فکر می کنیم اگر کارکنان حوزه نشر آموزش ببینند، در چرخه تولید اثرگذاری بیشتری خواهند داشت. چون امروزه مدیران منابع انسانی جهان به این نتیجه رسیده اند که برای بالا بردن کیفیت، بهتر است نیروی انسانی آموزش دیده داشته باشند. بنابراین ما هم آموزش در سطح پایین را مد نظر قرار دادیم.

این افراد که در دوره های اتحادیه، آموزش می بینند، شامل چه گروههایی هستند؟
کلاس های آموزشی اتحادیه، از دوره سیزدهم به بعد در قالب یک برنامه آموزشی 64 ساعته تنظیم شده است و شرکت کنندکان آن را دو گروه از افراد تشکیل می دهند. نخست افرادی که مایل به ورود به این سه حوزه کاری هستند اما از ماهیت صنعت نشر اطلاعی ندارند. دوم افرادی که كاركنان شاغل هستند اما شناخت کافی و بسامانی از حوزه کاری خود ندارند. کلاس های آموزشی «سطح یک» اتحادیه برای این دو گروه از افراد تشکیل می شود.

دوره های سطح یک چه سرفصل های آموزشی را شامل می شود؟
پیشینه نشر، اقتصاد نشر، «روابط عمومی، اطلاع رسانی و تبلیغات»، «اهداف، مدیریت و برنامه ریزی»، تولید فرهنگی، تولید چاپی، قوانین و مقررات نشر، تولید کتاب الکترونیکی و فروش اینترنتی، سرفصل های این دوره های آموزشی را تشکیل می دهد. در بخش تولید چاپی عملیات فنی که برای انتشار هر کتاب باید طی شود، مطرح می شود و فراگیران با تولید کتاب در قسمت های مختلف لیتوگرافی، چاپخانه و صحافی آشنا می شوند. البته در ااین سطح ما با کلیات سر و کار داریم چون مخاطبان ما از سطوح مختلف صنعت نشر هستند و باید سرفصل های کاربردی به آنها ارائه شود. بنابراین مواردی مانند آشنایی با انواع و ابعاد کاغذ، فیلم، زینک، قطع کتاب و آشنایی با انواع ماشین های چاپ را مد نظر قرار داده ایم.
البته از دوره پانزدهم به بعد تغییراتی در ساعات كلاسی این دوره ها به وجود آمد  چون تجربه به ما ثابت کرده بود که برخی دروس زمان بیشتری نیاز دارند.
در سه چهار دوره اخیر همچنین پیش از برگزاری آزمون، نشست هایی با حضور صاحبنظران صنعت نشر برگزار کرده ایم و فراگیران سوالات خود را در حوزه صنعت نشر به طور حضوری با آنها مطرح کرده اند که تجربه خوبی بود و امیدواریم در این دوره هم ادامه پیدا کند.

سطح دوم یا دوره های تخصصی این کلاس ها شامل چه سرفصل هایی است؟
کمیسیون آموزش اتحادیه ناشران و کتابفروشان پیرو دوره های سطح یک به دوره های تخصصی هم فکر کرده است که مخصوص کارکنان میانی نشر است. ما در این دوره ها قصد داریم نیرو هایی را آموزش دهیم كه بتوانند با مهارت به دست آورده، مسئولیت یك قسمت را به عهده بگیرند. مثلاً الأن در حال تدوین سر فصل هایی برای دوره « آموزش مسئول تولید فرهنگی» هستیم و انتظار می رود این دوره نبود یا كمبود نیروی ماهر در این بخش را جبران كند. این دوره ها در امور دیگر هم خواهد بود.  البته در گام های بلندمدت کمیسیون آموزش، دوره های خاص مدیران نشر را هم مد نظر داریم.

برای تدریس در این دوره های آموزشی از چه کسانی دعوت شده است؟
از ابتدای شروع این دوره های آموزشی به این مساله فکر کردیم که بهترین مدرسانی که می توانیم برای این دوره ها انتخاب کنیم، کسانی هستند که هم علم موضوعات خاص دوره ها را داشته باشند و هم مقوله نشر را بشناسند. بنابراین تلاش کرده ایم که مدرسان را از میان ناشران صاحب صلاحیت انتخاب کنیم که صنعت نشر را بخوبی بشناسند و بتوانند به نیازهای فراگیران پاسخ دهند.
نود درصد مدرسان این دوره را ناشران تشکیل می دهند و دیگران هم در حوزه های تدریس خود صاحب صلاحیت هستند.

 برگزاری دوره های آموزشی صنعت نشر در نهایت چه اثری بر کیفیت چاپی کتاب های تولیدشده می گذارد؟
تولید کتاب بهتر، نتیجه ای است که از طریق شناخت و درک درست از محصول به دست می آوریم. شناخت محصول مناسب از طریق شناخت استانداردها حاصل می شود و استانداردها هم زمانی محقق می شوند که سطح دانش و مهارت نیروی انسانی را – که عامل موثر هر نوع تولیدی است- بالا ببریم. به نظر من تمام این عوامل رشته های به هم تنیده ای هستند که در کنار یکدیگر محصول مناسب را به وجود می آورند.
مایلم بگویم ما در صنعت چاپ با استانداردهای بالایی روبرو نیستیم. این در حالی است که ابزار و ادوات صنعت چاپ ما نسبتاً پیشرفته است. به عنوان مثال ما به این دلیل در استفاده از برندهای کاغذ برای چاپ کتاب محدودیت داریم که نیروهای انسانی نه چندان ماهر چاپخانه های ما فقط می توانند با کاغذهای اندونزی کار کنند! این مساله نشان می دهد که آموزش های کافی برای نیروهای شاغل در صنعت چاپ وجود نداشته است؛ والا دستگاههای موجود ما قادر به ارائه کیفیت بهتر هستند.
از همین روی به اعتقاد من برگزاری دوره های آموزشی که کارکنان صنعت نشر را با استانداردهای این صنعت آشنا می کند، در نهایت می تواند بر کیفیت چاپی کتاب های تولیدشده اثرگذار باشد.