آقای شادمانی به چه علت وارد رقابت انتخاباتی برای حضور در ترکیب هیئت مدیره اتحادیه چاپخانه داران شدید؟

اول به دلیل علاقه شخصی وافری که به این رشته دارم کاندیدا شدم. این علاقه به دوران بچگی من برمیگردد؛ زمانی که وارد چاپخانه شدم تا الان که به عنوان مدیر چاپخانه فعالیت می کنم. دوم اینکه متأسفانه ما در بخش های دولتی کمترین بهره را برده ایم و آنچه که به دست آورده ایم فقط به خاطر کوشش های مدیران و کارگران چاپ بوده است. این یک واقعیت است که کوچکترین کمکی از جانب وزارت صنایع و ارشاد به چاپخانه ها نشده است؛ تنها در زمان آقای جامی کمک هایی صورت گرفت که خود من هم از این کمک ها بهره مند شدم. متأسفانه عدم هماهنگی اتحادیه با وزارت ارشاد هم بهانه ای شد که حرکتی صورت نگیرد.پس به خاطر صدمه ای که صنف همواره دیده است برخود وظیفه دانستم که حضور پیدا کنم شاید بتوانم باعث آشتی بین اعضای صنف و اتحادیه شوم و با یاری همدیگر بتوانیم به آنچه که نداریم برسیم.

چرا فکر می کنید باید از سوی دولت حمایت شوید؟

از نظر من هیچ صنعتی در دنیا بدون کمک دولت رشد نکرده است و متأسفانه صنعت چاپ ما از این کمک بی بهره است. بانکها هیچگونه کمک اصولی به این صنعت نکرده اند و اگر هم وامی داده اند با بهره بالا دریافت کرده اند. بس یاری از اعضای صنعت چاپ در این زمینه دچار مشکلات فراوانی شدند از طرف دیگر شرایط اقتصادی کشورمان ثبات ندارد و مدام بالا و پایین می رود؛ همه این ها باعث شده در پرداخت اقساط وامها وقفه ایجاد شود. خود من برای خرید ماشین چاپ، صد و چهل میلیون تومان وام گرفتم و سیصد و شصت میلیون تومان به بانک پرداخت کردم! هر پیشرفتی در هر زمینه ای بستگی به حمایت دولت دارد. ما با ماشینهای دست دوم بهترین کارهای چاپی را در می آوریم ولی با کمبود ماشین آلات نو روبرو هستیم. ما نمی توانیم با ماشین های نو رقابت کنیم و همین موضوع بزرگترین لطمه را به ما وارد می کند. یکی از خواسته های من که مصرانه به دنبال آن هستم این است که با وام های طولانی مدت ماشینهای نو وارد کنیم که بتوانند کارهای مورد نظر را انجام بدهند. اتحادیه میتواند به راحتی این مشکلات را حل کند، اما به دلایل مشکلاتی که خود اعضای هیئت مدیره با یکدیگر دارند نتوانسته اند به مشکلات رسیدگی کنند.

لطفا از برنامه هایتان صحبت کنید؟

ابتدا باید ترتیبی اتخاذ کنیم که صنف با اتحادیه آشتی کند و صنف بر توانایی اتحادیه اعتماد کند در مرحله بعد پرداخت مالیات ضابطه مند شود. از سوی دیگر اتحادیه باید کارشناسانی داشته باشد که برای وارد کردن مواد مصرفی چاپخانه ها از جمله کاغذ و مرکب تخصص لازم را داشته باشند. بنابراین اگر اتحادیه میخواهد کاغذی را وارد کند باید کارشناسی شود که کدام کاغذ کیفیت خوبی دارد و اگر مرکب وارد می شود باید از قبل توسط اتحادیه تایید شود که این یکی از برنامه های مهم من است.

اتحادیه قدرتش را چگونه بدست می آورد؟

با پشتوانه اعضای و سعی کردن در پیگیری کارها.

چه کارهایی می توانیم انجام دهیم که مشکلات به وجود آمده در اتحادیه را حل کنیم؟

باید مثل گذشته صنف با اتحادیه همبستگی داشته باشد و بر توانایی اتحادیه اعتماد داشته باشد.اعضا باید با توجه به دستورات اتحادیه اقدام کنند.

به نظر شما از میان افرادی که خود را کاندیدای حضور در ترکیب هیئت مدیره کرده اند میتوان یک هیئت مدیره قوی تشکیل داد؟

ورود یک خون تازه در رگهای صنف ضروری است و این اتفاق باید بیفتد. ما افراد نترسی را میخواهیم که مباره کنند.

چرا یک سری از افراد که افراد مفیدی هم می توانند رای صنف باشند قدم جلو نمی گذارند و خود را کاندیدای حضور در هیئت مدیره اتحادیه نمی کنند؟

عده زیادی هستند که دوست دارند با دل و جان کار کنند و داخل این میدان شوند اما هنگامی که متوجه می شوند عده ای در اتحادیه هستند و حاظر به کنار رفتن نیستند دیگر حوصله درگیر خود را ندارند و به این علت کنار میکشند. از سوی دیگر افراد می بینند هرچه فریاد زدند کسی به یاری آنها نیامد؛ موضوع مالیات، بیمه، عوارضهای گوناگون واخیرا هم با حذف یارانه ها هزینه های سربار چندین برابر شده است. قیمت موادمصرفی، نفت، بنزین، برق، آب، کاغذ و مقوا، مرکب ولوازم جانبی ماشین آلات، قطعات مورد نیاز که ازضروریات این صنعت است بدون ضابطه افزایش یافته در حالی که دستمزدهای چاپ نسبت به 10 سال گذشته افزایش که نداشته تنزل هم داشته است. یکی ازدلایل آن هم عدم آمار صحیح عرضه و تقاضا است. ورود ماشین های دسته دوم فرسوده و خروج ارز ازکشور وگرفتاری های مدیران چاپخانه جهت تامین و تعویض قطعات فرسوده وبی توجهی واردکنندگان این ماشین آلات، از جمله مشکلات است؛ همه وارد کننده شده اند و هیچکس نیست که جلوی این بی برنامگی را بگیرد. صادرکنندگان جنس صادر می کنند و وجه دریافتی را به خرید مواد وارداتی مورد نیاز چاپخانه ها اختصاص می دهند و به دلیل عدم آگاهی فنی مواد بی کیفیت وارد می کنند و مدیران چاپخانه از ناچاری خرید می کنند و گرفتار می شوند. چرا ما نباید ماشین آلات نو و بروز خریداری کنیم؟ آیا ما ازکشورهای عربی کمتر هستیم؟ چرا وام با بهره کم و بازپرداخت طولانی دراختیار ما قرارنمی دهند که مجبورنباشیم ماشین از رده خارج وارد کنیم و همیشه نگران باشیم و قطعات یدکی را با چندین برابر قیمت ازسایرکشورها تهیه کنیم؟ آیا این مشکلات نباید باعث دلسردی افراد شود؟ مالیات وعوارض را چاپخانه های بخش خصوصی پرداخت می کنند وچاپخانه های دولتی با برخورداری ازبودجه دولتی با خرید ماشینهای نو سفارشات بخش خصوصی را چاپ می کنند و همین مسئله موجب شده که بیشترچاپخانه هایی که باخون دل راه اندازی شده است با ورشکستگی روبروشوند، هیچ صنعتی به اندازه صنعت چاپ استرس بهمراه نداشته و ندارد، مدیرچاپخانه همیشه باید نگران باشد.

و در پایان؟

آرزو برای جوانان دارم و معتقدم که انرژی هسته ای ما جوانان هستند که به فراموشی سپرده شده اند؛ امیدوارم به جوانان توجه بیش تری شود. در مورد اتحادیه هم می خواهم بگویم می توانیم به جای اجاره دادن واحدهای اتحادیه، در آنها کلاس های آموزشی برگزار کنیم که این خود به پیش رفت صنعت چاپ کمک می کند و از دوستانی که انتخاب می شوند می خواهم که در چند جا حضور نداشته باشند تا بتوانند با دل و جان برای اعضا فعالیت کنند . متأسفانه به کارگران صنعت چاپ توجهی نمی ش ود و من امیدوارم که به کارگران توجه بیش تری شود چه از لحاظ جسمی، چه فکری و چه روحی. باید با روشهایی از آنها قدردانی شود و از لحاظ تخصص هم طبقه بندی شوند. امید است شعارگونه عمل نکنیم و امیدوارم مدیران متولی صنعت چاپ هم نگاه جدی تری به این صنعت مهم داشته باشند.  



منبع : گزارش صنعت چاپ